Deel 1: Terug in PARAMARIBO en deel 2: MUSEUMBEZOEK

Gisteravond nog heel hard geonweerd. Alle straten stonden blank.Er was geen doorkomen aan. Gelukkig is alles nu mooi weggetrokken zodat we de fiets op kunnen en niet  weer in ons bootje van de voorbije dagen hoeven te stappen. Het zonnetje schijnt alweer. We hebben ze gelijk met de foto's doorgestuurd want ook in België blijkt het nu tropisch te zijn met 37°.

Onze tafelgenoten zijn een Frans koppel uit Guyana en een Frans-Canadees koppel uit
quebecq waarvan de man archeoloog is. Zo oefenen we ons Frans nog eens in.


Vandaag bezoek aan het museum in Fort Zeelandia (Paramaribo zelf): klein maar boeiend en vriendelijke mensen die enthousiast uitleg geven. Een waterput, een gevangeniscel, een nagebouwde apotheek... en dan het eigenlijke museum.
Naast schilderijen, gebruiksvoorwerken en afbeeldingen met het leven toen liggen er prachtige vedertooien van Indiaanse stamhoofden.Er is een nagebouwde Indiaanse hut en foto's waaraan je duidelijk ziet dat deze mensen verwant zijn met de bevolking in het Braziliaanse Amazonewoud.Het waren de Indianen toen die de negerslaven hielpen ontsnappen en overleven in de bossen. Men noemde deze ontsnappingen op zijn Spaans/Frans "marronneren". Men heeft het dan over vee dat wegloopt. vandaar de naam "Marrons".
Mooi versierde pijpjes liggen ook uitgestald.Er werd hier veel pijp gerookt in de 17de/18de eeuw, ook door de slaven. Er wordt nog steeds veel tabak geteeld. Tijdens onze tocht in de jungle naar de "kostgrond" zijn wij met onze groep ook gestopt bij een veldje met snuiftabak en hallucinerende planten om de vissen te verdoven. De "Wiet" kregen we niet te zien. We konden dus nuchter terug keren.

En dan nu een "zuurzak" drinken op het terras, deze morgen "Markoesa" gedronken: gewoon fruitsap van de lokale gelijknamige vruchten - niks geen alcohol hé! We blijven nuchter!