Kajana, Awaradan, Kosindo, Livorio:Terug uit de Amazone

De MARRONS, uitbundige, blije mensen!!!

Een hele belevenis achter de rug die begon op het kleine luchthaventje hier in Paramaribo genaamd "Zorg en  Hoop". We hijsen ons met 7 personen waaronder de Indiaanse gids Julius, wij en 2 papa's met hun zonen,  in een kleine Cesna voor een uurtje vliegen naar de uitlopers van het Amazonewoud. Welkom Einde de Wereld. Op de kleine "strip" van het vliegveldje van Kajana (in het gras, niet groter dan een wei) worden we hartelijk verwelkomd door de zwaaiende armen van de lokale inwoners, de Marrons. Er landen nog 6 Surinaamse magistraten.Met een korjaal worden nog eens 3 Nederlanders verwacht met hun gids Yves. Zo is onze groep compleet.

We varen verder naar Awarradam, een verlaten eilandje midden de Suriname rivier . Ons logies bestaat uit prachtige, gezellige hutten met hangmatten midden het oerwoud en zicht op het kolkende water. Extra romantisch ook want ieder hutje heeft een naam en het onze heet LOBI wat betekent "LIEFDE" in het Sarramacaans.

Op het programma :
1ste dag zwemmen en ons laten afdrijven in de stroming: veel heftiger dan gedacht.
Julius, de gids, riskeert zich iets te ver met de groep (we verdenken hem opzet). We raken niet meer uit de stroomversnelling en men moet ons komen terughalen met de bootjes waarvan sommige lek zijn. Men moet hozen met schaaltjes van kalebas: hilariteit alom zowel bij de marrons als bij ons. Er ging ook het mopje rond: "zitten hier geen Kaaimannen?" Wat zagen wij langsheen de waterkant tussen het groen  toen we even later met onze korjaal (bootje) verder dobberden ...? Juist ja, een pracht van zo'n krokodil wachtend op een lekker brokje. Het waren wij wel die het beest lieten schrikken en opjaagden en niet omgekeerd. Piranha's zitten hier ook maar die komen enkel op bloed af, bvb. als je je hebt gekwetst. Ze worden hier ook gevangen en opgegeten.

Dag 2 een jungletocht met veel nieuwe kennis over natuur, planten en overleven; Pachtig! Mooie blauwe vlinders en zwart-gele pijlsaartgifkikkers,...
Na de middag een boottocht stroomopwaarts naar Pety voor een picknick , zwemmen, natuurlijke jaccuzi in de stroming tussen de rotsen en voor de durvers afglijden langs de waterval. Ook onze groepsjunior, de 5-jarige Wolf amuseert zich rot in zijn zemvestje.
Gezellig samen zingen in het donker met ons bont internationaal gezelschap.Er zitten immers een gitarist die in een band optreedt, een drummer en een paar goeie zangers in ons groepje + "Rastafari" Yves die een lokaal instrument bespeelt.
We keren terug naar onze hutjes onder een miljoenen-sterrenhemel.

Dag 3 bezoeken we een lokale nederzetting. We leren heel wat bij over de "kostgrond", dat is het land in het oerwoud dat de Marrons deels verwerken maar waar ook veel natuurlijke gewassen tot bloei komen zoals inheemse kruiden en vruchten waaronder : "zuurzak", tamarinde,markoesa, natuurlijke antibiotica,... en ook "Killing Me Softly"speciaal voor de vrouwelijke hygiëne waarbij alles mooi glad trekt (vandaar de naam die mannen er aan gegeven hebben).
Aansluitend neemt  gids Yves ons en "zijn" Nederlanders" mee voor nog een boottrip langsheen een heel mooi stukje jungle ,een extra partijtje zwemmen incluis.
Een ander groepje maakt liever gebruik van de wellness (massage bedoelen ze hier mee) maar die optie is ons vrij prijzig. Dan liever de pure natuur! Vissen kan ook.
We sluiten de namiddag en de dag af met een wandeling doorheen verschillende dorpjes. Zo maken we kennis met de uitbundige Marron-bevolking. De onvermijdelijk uitgestalde souvenirs horen daar ook bij naar goede gewoonte én een lokale dans van de inheemse vrouwen met de betekenis ervan. Vrouwen met een heupdoek hoog in de lende zijn vrijgezel, laag op de heupen zijn ze "bezet".
Wij stijve Westerlingen mogen ook deelnemen om te tonen wat we zeker niet kunnen!

Dag 4 eindigt in alle rust en vrijheid met een laatste schitterend ontbijt zoals we gewoon zijn, zoals iedere maaltijd hier was: met vers zelfgebakken broodjes, koeken, cake,...Pindakaas hebben we ook zien maken!... het lekkerste fruit, lokale gerechten... we werden verwend!
Veel te snel voorbij! Weer met het vliegtuigje naar Paramaribo! En het adres van Yves gevraagd voor eventueel verdere trips en om door te geven in België.
Hier regent het ondertussen zo fel dat heel de straat ondergelopen is. Dus afhaalpizza besteld!